مطالعه ی اکوفیزیولوژیک و تغییرات بافت شناختی آبشش ماهی صبیتی (sparidentex hasta) در سازش با شوری های مختلف

در مطالعه ی حاضر تعداد 180 قطعه ماهی صبیتی، sparidentex hasta به مدت دو هفته در مواجهه مستقیم با شوری های 5‰،20‰ ،40‰ و60‰ قرار گرفتند. این ماهیان هیچ گونه مرگ و میری را در مواجهه با این شوری ها نشان ندادند. در این تحقیق میزان الکترولیت های سدیم، کلر و پتاسیم، گلوکز و کورتیزول پلاسما و همچنین تغییرات مورفومتریک سلول های غنی از میتوکندری مورد سنجش و بررسی قرار گرفت. محتوای cl- پلاسما در شوری 5‰ و در ساعت های 12 و 24 پایین تر و بدون اختلاف معنی دار با میزان آن در تیمار کنترل (40‰) بود(05/0p<). میزان na+ نیز در ساعت 12 در تیمار 5‰ از میزان آن در تیمار کنترل پایین تر بود (05/0p<). میزان k+ در تیمار 60‰ و در روز دوم بیشتر از میزان آن در تیمار شاهد بود(05/0p<). در سایر مراحل نمونه برداری، بین میزان الکترولیت ها در تیمار های مختلف و تیمار کنترل اختلاف معنی داری مشاهده نشد. میزان کورتیزول در تیمار 60‰ و در ساعت 12 به طور معنی داری بالاتر از میزان آن در سایر زمان های این تیمار بود. در تیمار 5‰ میزان کورتیزول در ساعت های 12 و 24 بالاتر از میزان متناظر در تیمار کنترل بدست آمد(05/0p<). در ساعت های دیگر این دو تیمار و همچنین در سایر تیمار ها اختلاف معنی داری در روند کورتیزول در مقایسه با تیمار کنترل مشاهده نشد. میزان گلوکز در زمان های مختلف تیمار های 20 و 60‰ اختلاف معنی داری را نشان نداد اما، در تیمار 5‰ میزان آن در ساعت 12 بیشتر از ساعت های 6 و 24 بود که این اختلاف نیز معنی دار نبود. تعداد و مساحت mrc در طول دوره و در تیمار های 5 و 60‰ روندی افزایشی را نشان داد و در روز دوم و هفتم اختلاف معنی داری را با تیمار شاهد نشان داد. روند تغییرات تعداد و مساحت mrc در تیمار 20‰ نزولی بود. همچنین، در این تیمار میانگین های مربوط به فاکتور های فوق در روز های 7 و 14 اختلاف معنی داری را با تیمار کنترل نشان داد. بطور کلی، نتایج مربوط به این تحقیق نشان می دهد که ماهی صبیتی در مواجهه با شوری قدرت ایجاد تغییرات فیزیولوژیک و بافتی لازم را برای حفظ کیفیت زندگی خود دارد